Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

officina ferraria

  • 1 officina

    offĭcīna, ae, f. [contr. from opificina, from opifex; the uncontracted prim. form, opĭfĭcīna, is still found in Plaut. Mil. 3, 3, 7, and Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83 fin. Mai], a workshop, manufactory (class.; cf. fabrica).
    I.
    Lit.:

    nec enim quicquam ingenuum potest habere officina,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    instituit officinam Syracusis in regiā maximam,

    id. Verr. 2, 4, 24, § 54:

    armorum,

    a manufactory of arms, Caes. B. C. 1, 34; Cic. Phil. 7, 4, 13; Nep. Ages. 3, 2;

    for which, ferraria, Auct. B. Afr. 20: aerariorum,

    Plin. 16, 6, 8, § 23:

    fullonum,

    id. 35, 11, 40, § 143:

    pictoris,

    id. ib.:

    plastarum,

    id. 35, 12, 45, § 155:

    tingentium,

    id. 9, 38, 62, § 133:

    tonstrinarum,

    id. 36, 22, 47, § 165 al.:

    promercalium vestium,

    a shop in which garments are made for sale, Suet. Gram. 23:

    cetariorum,

    a place where fish are salted, Col. 8, 17:

    officina monetae,

    Liv. 6, 20:

    dum graves Cyclopum Volcanus ardens urit officinas,

    Hor. C. 1, 4, 8.—
    2.
    In partic., in econom. lang. = ornithon, a place where fowls are kept, in order to lay their eggs and hatch their young, a poultry-house or yard, Col. 8, 3, 4.—
    B.
    Transf., a making, formation:

    in magnis corporibus facilis officina sequaci materia fuit,

    Plin. 11, 2, 1, § 2.—
    II.
    Trop., a workshop, manufactory, laboratory:

    mathematici, poëtae, musici, medici denique ex hac tamquam omnium artium officinā profecti sunt,

    Cic. Fin. 5, 3, 7:

    falsorum commentariorum, et chirographorum officina,

    id. Phil. 2, 14, 35:

    nequitiae,

    id. Rosc. Am. 46, 134:

    dicendi,

    id. Brut. 8, 32:

    sapientiae,

    id. Leg. 1, 13, 36:

    spirandi pulmo,

    Plin. 11, 37, 72, § 188:

    rhetoris,

    Cic. de Or. 2, 13, 57:

    ex rhetorum officinis,

    id. Or. 3, 12:

    domus ejus officina eloquentiae habita est,

    id. ib. 13, 40:

    corruptelarum omnis generis,

    Liv. 39, 11, 6; cf.

    39, 8, 7: crudelitatis,

    Val. Max. 3, 1, 2:

    humanarum calamitatium,

    Sen. Contr. 5, 33, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > officina

  • 2 officina

    officīna, ae f. [из opificina от opĭfex]
    1) мастерская, место изготовления (armorum Cs, Nep; ferraria bAfr)
    2) рассадник, очаг ( eloquentiae C); школа ( sapientiae C); гнездо (nequitiae C; falsorum commentariorum C)
    3) птицеводческое хозяйство, птичник Col

    Латинско-русский словарь > officina

  • 3 Schmiede

    Schmiede, fabri officīna; officīna fabrilis; officīna ferraria. Schmiedearbeiten, opera fabrilia,n. pl..

    deutsch-lateinisches > Schmiede

  • 4 ferrarius

    I ferrārius, a, um [ ferrum ]
    связанный с добыванием, выплавкой или обработкой железа
    faber f. Plкузнец
    II ferrārius, ī m. (sc. faber)
    кузнец Sen, Pall

    Латинско-русский словарь > ferrarius

  • 5 Eisenader

    Eisenader, vena ferri. eisenartig, ferrugineus (z.B. Geschmack). – Eisenbahn, *via ferrata. – eine Ei. anlegen, *viam ferratam facere. Eisenbergwerk, metallum ferrarium od. ferri (die Bergwerksgrube als metallhaltiger Ort). – ferri fodina. ferraria (die Bergwerksgrube als Schacht). – Eisenblech, lamina ferrea. – mit Ei. beschlagen, laminā ferratus. Eisenfarbe, ferrūgo. eisenfarbig, ferrugineus. eisenfest, ferreus. – adamantinus (hart wie Diamant). – perdurus (sehr hart übh.). – Eisengrube, s. Eisenbergwerk. – eisenhaltig, ferratus (z.B. aquae). – ferruginei saporis (nach Eisenteilchen schmekkend, z.B. fons). Eisenhammer, officina ferraria. eisenhart, perdurus (sehr hart) – adamantinus (hart wie Diamant). – ferreus (bildl., gefühllos). – du bist mehr als ei, duritiā ferrum superas adamantaque.

    deutsch-lateinisches > Eisenader

  • 6 Eisenhütte

    Eisenhütte, officina ferraria Eisenplatte, lamina ferrea. – mit einer Ei. beschlagen, laminā ferratus. Eisenrost, ferrūgo; ferri robīgo. Eisenschmied, faber ferrarius.

    deutsch-lateinisches > Eisenhütte

  • 7 Eisenschmiede

    Eisenschmiede, officina ferraria. Eisenspäne, ramenta od. scobis ferri.Eisenstab, Eisenstange, ferrum (z.B. obtusioris ferri ictu percussus).

    deutsch-lateinisches > Eisenschmiede

  • 8 Кузница

    - officina / fabrica ferraria;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Кузница

  • 9 ferrarius

    [st1]1 [-] ferrārĭus, a, um: de fer.    - faber ferrārĭus, Plaut.: forgeron. [st1]2 [-] ferrārĭus, ii, m.: forgeron.
    * * *
    [st1]1 [-] ferrārĭus, a, um: de fer.    - faber ferrārĭus, Plaut.: forgeron. [st1]2 [-] ferrārĭus, ii, m.: forgeron.
    * * *
        Ferrarius, Adiectiuum. Appartenant à fer.
    \
        Ferrarius faber. Plin. Forgeron, Mareschal.
    \
        Ferraria officina. Plin. Une forge.
    \
        Ferraria aqua. Plin. En laquelle on a esteinct le fer tout rouge.
    \
        Ferraria, absolute. Caes. Une mine de fer.

    Dictionarium latinogallicum > ferrarius

  • 10 ferrarius

    ferrārius, a, um (ferrum), zum Eisen gehörig, Eisen-, I) adi.: faber, Schmied, Plaut. u. Firm.: dass. opifex, Treb. Poll.: metalla, Eisenbergwerke, Plin.: aqua ex officinis, Kühlwasser, Plin.: ars, Schmiedehandwerk, Treb. Poll. u. Amm.: officina, die Eisenhütte u. die Waffenschmiede, Plin. – II) subst.: A) ferrārius, iī, m., der Eisenarbeiter, Schmied, Sen. ep. 56, 4 (neben faber). Pallad. 1, 6, 2 (neben lignarius). – B) ferrāria, ae, f., 1) die Eisengrube, Cato origg. 7. fr. 5 ( bei Gell. 2, 22, 29, wo ferrareae). Caes. b. G. 7, 22, 2. Liv. 34, 21, 7: conductor ferrariarum, Corp. inscr. Lat. 5, 4788 u. 5036. – 2) Eisenkraut, Ps. Apul. herb. 66 u.a.

    lateinisch-deutsches > ferrarius

  • 11 Schmiedewerkstätte

    Schmiedewerkstätte, ferraria officīna.

    deutsch-lateinisches > Schmiedewerkstätte

  • 12 ferrarius

    ferrārius, a, um (ferrum), zum Eisen gehörig, Eisen-, I) adi.: faber, Schmied, Plaut. u. Firm.: dass. opifex, Treb. Poll.: metalla, Eisenbergwerke, Plin.: aqua ex officinis, Kühlwasser, Plin.: ars, Schmiedehandwerk, Treb. Poll. u. Amm.: officina, die Eisenhütte u. die Waffenschmiede, Plin. – II) subst.: A) ferrārius, iī, m., der Eisenarbeiter, Schmied, Sen. ep. 56, 4 (neben faber). Pallad. 1, 6, 2 (neben lignarius). – B) ferrāria, ae, f., 1) die Eisengrube, Cato origg. 7. fr. 5 ( bei Gell. 2, 22, 29, wo ferrareae). Caes. b. G. 7, 22, 2. Liv. 34, 21, 7: conductor ferrariarum, Corp. inscr. Lat. 5, 4788 u. 5036. – 2) Eisenkraut, Ps. Apul. herb. 66 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ferrarius

  • 13 ferrarius

    I
    ferraria, ferrarium ADJ
    of/concerned with iron, iron-

    officina/taberna ferrarius -- smithy/blacksmith shop

    II

    Latin-English dictionary > ferrarius

  • 14 aerarius

    aerārĭus, a, um, adj. [aes].
    I.
    That pertains to or is made of copper, bronze, etc.:

    aerarium metallum,

    a copper-mine, Vitr. 7, 9; Plin. 33, 5, 26, § 86;

    fornaces,

    smelting-furnaces, id. 11, 36, 42, § 119:

    fabrica,

    the preparation of copper, id. 7, 56, 57, § 197 faber, a coppersmith, id. 34, 8, 19, 6, § 61 (also aerarius alone; v. below).—
    II.
    Of or pertaining to money:

    propter aerariam rationem non satis erat in tabulis inspexisse quantum deberetur,

    on account of the standard of coin, Cic. Quint. 4:

    hinc dicuntur milites aerarii, ab aere quod stipendia facerent,

    Varr. L. L. 5, § 181 Müll.: tribunus, who superintended disbursements of the public treasury: aerarii tribuni a tribuendo aere sunt appellati, Paul. ex Fest. p. 2 Müll.;

    or, acc. to Varr.: ab eo, quibus attributa erat pecunia, ut militi reddant, tribuni aerarii dicti,

    Varr. L. L. 5, § 181 Müll.; v. tribunus.—Hence, subst.: aerārĭus, i, m.
    1.
    (Sc. faber.) One who works in copper, etc., a coppersmith:

    in aerariorum officinis,

    Plin. 16, 6, 8, § 23:

    aerariorum marculi,

    Mart. 12, 57, 6; so Inscr. Orell. 4140.—
    2.
    (Sc. civis.) A citizen of the lowest class, who paid only a poll-tax (aera pendebat), and had no right of voting. Other citizens, upon the commission of great crimes, were degraded by the censors into this class, and deprived of all previous dignities. (Cf. Gell. 4, 12 and 29; Drak. ad Liv. 24, 18, 6;

    Smith's Dict. Antiq., and Nieb. Röm. Gesch. 2, 63 and 452.) Referre aliquem in aerarios,

    Cic. Clu. 43. eximere aliquem ex aerariis, id. de Or. 2, 66 ext.; Liv. 24, 18:

    omnes, quos senatu moverunt, quibusque equos ademerunt (censores) aerarios fecerunt et tribu moverunt,

    id. 42, 10 al. —
    B.
    aerārĭa, ae, f.
    1.
    (Sc. fodina, like argentaria and ferraria, Liv. 34, 21:

    auraria,

    Tac. A. 6, 19 al.) A mine:

    multis locis apud eos (sc. Aquitanos) aerariae structuraeque sunt,

    Caes. B. G. 3, 21 Herz. —
    2.
    (Sc. officina.) A smelting or refining house, Varr. L. L. 8, 33.—
    3.
    (Sc. fornax.) A smelting-furnace, Plin. 34, 13, 33, § 128.—
    C.
    aerārĭum, i, n. (sc. stabulum), the place in the temple of Saturn at Rome, where the public treasure was kept, the treasury: to tamieion, to koinon: Aerarium sane populus Romanus in aede Saturni habuit, Paul. ex Fest. p. 2 Müll.; cf. Plin. Pan. 92:

    referre pecuniam in aerarium,

    Cic. Agr. 2, 27 (for which deferre is often used in Liv. q.v.):

    dare alicui pecuniam ex aerario,

    id. Verr. 2, 3, 70.—Also for the public treasure or finances:

    C. Gracchus, cum largitiones maximas fecisset et effudisset aerarium,

    Cic. Tusc. 3, 20, 48, Nep. Arist. 3, 1; id. Att. 8.—In the time of the emperors the aerarium (public treasure) was distinguished from fiscus (the wealth of the emperor):

    bona Sejani ablata aerario, ut in fisco cogerentur,

    Tac. A. 6, 2; Plin. Pan. 36, Suet. Vesp. 16;

    v. fiscus. In the treasury the public archives were kept: factum senatus consultum, ne decreta patrum ante diem decimum ad aerarium deferrentur,

    Tac. A. 3, 51; cf. id. ib. 13, 28; Suet. Aug. 94; id. Caes. 28;

    and also the standards: signa ex aerario prompta,

    Liv. 4, 22.—The Quaestores aerarii (under Augustus and his immediate successors the Praetores) presided over the aerarium, with whom the Tribuni aerarii were associated as assistants; cf.

    Quaestor and Tribunus.—The aerarium contained also a fund, established after the invasion of Gaul, and augmented by the immense booty acquired in the wars with Carthage, Macedonia, Corinth, etc., as well as by the tribute of the manumissi, which could be used only in cases of extreme public necessity, hence with the epithet sanctius,

    Caes. B. C. 1, 24:

    aurum vicesimarium, quod in sanctiore aerario ad ultimos casus servaretur, promi placuit,

    Liv. 27, 10; cf. Cic. Att. 7, 21; id. Verr. 2, 4, 63 (of the Syracusans). Hence trop., Quint. 10, 3, 3:

    aerarium militare, destined by Aug. for defraying the expenses of war,

    Tac. A. 1, 78; Suet. Aug. 49; Plin. Pan. 92, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > aerarius

  • 15 ferrarius

    1.
    ferrārĭus, a, um, adj. [ferrum], belonging to or occupied with iron.
    I.
    Prop.:

    fabri,

    blacksmiths, Plaut. Rud. 2, 6, 47:

    NEGOTIATOR,

    an iron-monger, Inscr. Grut. 640, 2 and 4: metalla, iron-mines, [p. 740] Plin. 35, 6, 15, § 35:

    officina,

    a smith's shop, smithy, id. 35, 15, 51, § 182:

    aqua,

    for quenching the red-hot iron, id. 28, 16, 63, § 226:

    faber,

    Vulg. 1 Reg. 13, 19.—
    II.
    Subst.
    A.
    ferrārĭus, ii, m., a blacksmith, a smith, Sen. Ep. 56, 4; Pall. 1, 6, 2; Firm. Math. 4, 7 med.; Inscr. Orell. 4066.—
    B.
    ferrārĭa, ae, f.
    1.
    An iron-mine, iron-works: sunt in his regionibus ferrariae, argenti fodinae pulcherrimae, Cato ap. Gell. 2, 22, 29; Caes. B. G. 7, 22, 2; Liv. 34, 21, 7; Inscr. Orell. 1239.—
    2.
    (Sc. herba.) The plant vervain, App. Herb. 65 and 72.
    2.
    ferrārĭus, ii, m., v. 1. ferrarius, II. A.

    Lewis & Short latin dictionary > ferrarius

См. также в других словарях:

  • Walenty Roździeński — (* um 1570 in Roździeń, heute im Kattowitzer Stadtteil Szopienice Burowiec; † 1641 ebenda; manche Quellen nennen 1560 und 1622 als Geburts bzw. Todesdatum) war ein schlesischer Schmiedemeister, Verwalter von Hüttenwerken und Schriftsteller. Leben …   Deutsch Wikipedia

  • Roździeński — Walenty Roździeński (* um 1570 in Roździeń, heute im Kattowitzer Stadtteil Szopienice Burowiec; † 1641 ebenda; manche Quellen nennen 1560 und 1622 als Geburts bzw. Todesdatum) war ein schlesischer Schmiedemeister, Verwalter von Hüttenwerken und… …   Deutsch Wikipedia

  • Walenty Brusiek — Walenty Roździeński (* um 1570 in Roździeń, heute im Kattowitzer Stadtteil Szopienice Burowiec; † 1641 ebenda; manche Quellen nennen 1560 und 1622 als Geburts bzw. Todesdatum) war ein schlesischer Schmiedemeister, Verwalter von Hüttenwerken und… …   Deutsch Wikipedia

  • Walenty Rozdzienski — Walenty Roździeński (* um 1570 in Roździeń, heute im Kattowitzer Stadtteil Szopienice Burowiec; † 1641 ebenda; manche Quellen nennen 1560 und 1622 als Geburts bzw. Todesdatum) war ein schlesischer Schmiedemeister, Verwalter von Hüttenwerken und… …   Deutsch Wikipedia

  • Schlesien — Karte …   Deutsch Wikipedia

  • Geschichte Schlesiens — Wappen Schlesiens (Abbildung aus dem 17. Jahrhundert) Die preußische Provinz Schlesien mit den heutigen Staatsgrenzen Schlesien ( …   Deutsch Wikipedia

  • Schläsing — Wappen Schlesiens (Abbildung aus dem 17. Jahrhundert) Die preußische Provinz Schlesien mit den heutigen Staatsgrenzen Schlesien ( …   Deutsch Wikipedia

  • Silesia — Wappen Schlesiens (Abbildung aus dem 17. Jahrhundert) Die preußische Provinz Schlesien mit den heutigen Staatsgrenzen Schlesien ( …   Deutsch Wikipedia

  • Slask — Wappen Schlesiens (Abbildung aus dem 17. Jahrhundert) Die preußische Provinz Schlesien mit den heutigen Staatsgrenzen Schlesien ( …   Deutsch Wikipedia

  • Slezsko — Wappen Schlesiens (Abbildung aus dem 17. Jahrhundert) Die preußische Provinz Schlesien mit den heutigen Staatsgrenzen Schlesien ( …   Deutsch Wikipedia

  • Wappen Niederschlesiens — Wappen Schlesiens (Abbildung aus dem 17. Jahrhundert) Die preußische Provinz Schlesien mit den heutigen Staatsgrenzen Schlesien ( …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»